کد مطلب:149433 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:144
جمله های امام حسین به ابوذر
عقاد در ص 64 در مقام بیان فصاحت امام حسین جمله هایی را كه به ابوذر فرموده نقل می كند:
یا عماه ان الله قادر ان یغیر ما قد تری، و الله كل یوم فی شأن، و قد منعك القوم دنیاهم و منعتهم دینك، و ما اغناك عما منعوك! و ما احوجهم الی ما منعتهم فاسئل الله الصبر و النصر، و استعذ به من الجشع و الجزع، فان الصبر من الدین و الكرم، و ان الجشع لا یقدم رزقا و الجزع لا یؤخر اجلا. [1] .
عقاد می گوید:
و كان یومئذ فی نحو الثلاثین من عمره فكأنما اودع هذا الكلمات شعار حیاته كاملة منذ أدرك الدنیا الی أن فارقها فی مصرع كربلا. [2] .
این اشعار را به آن حضرت نسبت می دهد:
اغن عن المخلوق بالخالق
تغن عن الكاذب بالصادق
و استرزق الرحمن من فضله
فلیس غیر الله من رازق
من ظن ان الناس یغنونه
فلیس بالرحمن بالواثق [3] .
و ایضا:
لعمرك اننی لاحب دارا
تكون لها سكینة و الرباب
احبهما و ابذل كل مالی
و لیس لعاتب عندی عتاب [4] .
یا عماه ان الله قادر ان یغیر ما قد تری، و الله كل یوم فی شأن، و قد منعك القوم دنیاهم و منعتهم دینك، و ما اغناك عما منعوك! و ما احوجهم الی ما منعتهم فاسئل الله الصبر و النصر، و استعذ به من الجشع و الجزع، فان الصبر من الدین و الكرم، و ان الجشع لا یقدم رزقا و الجزع لا یؤخر اجلا. [1] .
عقاد می گوید:
و كان یومئذ فی نحو الثلاثین من عمره فكأنما اودع هذا الكلمات شعار حیاته كاملة منذ أدرك الدنیا الی أن فارقها فی مصرع كربلا. [2] .
این اشعار را به آن حضرت نسبت می دهد:
اغن عن المخلوق بالخالق
تغن عن الكاذب بالصادق
و استرزق الرحمن من فضله
فلیس غیر الله من رازق
من ظن ان الناس یغنونه
فلیس بالرحمن بالواثق [3] .
و ایضا:
لعمرك اننی لاحب دارا
تكون لها سكینة و الرباب
احبهما و ابذل كل مالی
و لیس لعاتب عندی عتاب [4] .
[1] [عمو جان! خداوند قادر است كه وضع كنوني را دگرگون سازد، و خداوند هر روزي دست به كار چيزي است، و اين قوم دنياي خود را از تو باز داشتند و تو دين خود را از آنان. راستي كه تو چرا بي نيازي از آنچه تو را محروم ساختند، و آنان چقدر به آنچه تو آنها را محروم ساختي نيازمندند. پس از خداوند صبر و ياري بخواه، و از حرص و بي تابي به او پناه بر، كه صبر از دين و كرم است. و نه حرص روزي را پيش اندازد و نه بي تابي اجل را به تأخير افكند.].
[2] [و آن روز آن حضرت سي ساله بودند، و گويا شعار تمام زندگي خود را از روزي كه پا به دنيا گذارد تا روزي كه در قتلگاه كربلا از دنيا مفارقت كرد در اين چند كلمه گنجانده بود.].
[3] [با پيوستن به خالق، از مخلوق بي نيازي جو تا با پيوستن به راستگو، از دروغپرداز بي نياز شوي، و از فضل خداي رحمان روزي طلب، كه جز خداوند روزي دهنده اي نيست. هر كس پندارد كه مردم وي را بي نياز توانند كرد بي شك به خداي رحمان وثوق و اطمينان ندارد.].
[4] [به جان تو سوگند كه من خانه اي را كه سكينه و رباب داشته باشد دوست مي دارم. من آندو را دوست دارم و همه ي دارايي خود را در راهشان مي دهم، و سرزنش كسي برايم اهميت ندارد.].